Πώς να δελεάσω το μωρό μου να φάει;

Συχνά οι γονείς παραπονιόμαστε ότι το παιδί μας δεν τρώει όσο θα έπρεπε ή όσο θα θέλαμε. Τι είναι αυτό, όμως, που λείπει από την ιεροτελεστία του φαγητού; Μα το παιχνίδι και η έκπληξη φυσικά! Τα δύο αυτά στοιχεία είναι που ωθούν τα παιδιά για να πράξουν κάτι.

Θα έχετε παρατηρήσει ότι τα μωρά συχνά τρώνε κάτι που θα βρουν στο πάτωμα, ενώ αντίθετα μπορεί να απορρίψουν το φαγητό που τους σερβίρουμε στο τραπέζι. Αυτή η αντίδραση των μωρών συμβαίνει διότι :

α) είναι έντονη η έκπληξη, αφού δεν περίμεναν να βρουν μια μπουκιά στο πάτωμα.

β) ήταν κρυμμένη, προφανώς όχι επίτηδες, όμως στα μάτια και στη σκέψη ενός μωρού, εφόσον δεν ήταν η μπουκιά στο σωστό περιβάλλον (κουζίνα), τότε μοιάζει να γίνεται παιχνίδι.

Ας προσπαθήσουμε να εκμεταλλευτούμε το υλικό αυτό που μας δίνουν τα μωρά και να δημιουργήσουμε τρόπους ταΐσματος που να είναι πιο κοντά στις προτιμήσεις και τα μέτρα τους:

1.Ετοιμάζουμε το γεύμα με στερεές τροφές. Βάζουμε το μωρό μας πάνω στο τραπέζι ή στρώνουμε ένα μεγάλο σεντόνι και καθόμαστε κάτω. Ξεκινώντας να τρώμε, κάνουμε κάθε τόσο ότι μας φεύγουν ψίχουλα φαγητού, σιγά σιγά και μεγαλύτερα κομμάτια. Το μωρό μας κατά μεγάλη πιθανότητα θα ανταποκριθεί και θα πιάσει τα πεσμένα ψίχουλα να τα φάει. Για να κάνουμε πιο ενδιαφέρον το παιχνίδι, προσποιούμαστε ότι δεν είδαμε ποιος έφαγε την πεσμένη μπουκιά και ότι ψάχνουμε να τον βρούμε. Αυτή η "αναζήτηση" συχνά προκαλεί άφθονο γέλιο στα μωρά.

2.Προετοιμάζουμε το γεύμα μαζί με το μωρό μας. Το αφήνουμε να πιάσει τα λαχανικά και να τα ζουλήξει, να μεταφέρει το φαγητό από την κατσαρόλα στο πιάτο του κτλ. Όλα αυτά φυσικά γίνονται υπό την επίβλεψή μας. Η διαδικασία ξύπνα το ερευνητικό στοιχείο και την περιέργεια του μωρού, καθώς του δίνεται η επιλογή να δοκιμάσει το ίδιο φαγητό από νέα σκεύη (κατσαρόλα, ταψί) και με νέα εργαλεία (κουτάλα, σπάτουλα).

3.Βάζουμε το γεύμα μας σε 2 ή 3 μικρά μπολάκια, με κάθε μπολάκι να περιέχει διαφορετική τροφή πχ. στο πρώτο η σαλάτα, στο δεύτερο το κοτόπουλο και στο τρίτο οι πατάτες. Κλείνουμε τα μπολάκια με τα καπάκια τους και τα τοποθετούμε σε ένα σημείο του σπιτιού που δεν θα έπρεπε να είναι, πχ κάτω από το τραπεζάκι του σαλονιού. Ύστερα, εκεί που παίζουμε, φέρνουμε με τρόπο το μωρό μας στο σημείο για να ανακαλύψει μόνο του τα μπολάκια. Έτσι, η περιέργειά του το καλεί να τα ανοίξει για να δει τι περιέχουν μέσα και φυσικά θα δοκιμάσει διότι η ανακάλυψή τους ήταν αναπάντεχη!

4.Μπορούμε να προτιμήσουμε έναν εξωτερικό χώρο, πχ. την παιδική χαρά, το πάρκο, την πλατεία. Η παρέα κι άλλων παιδιών και η κούραση από τα παιχνίδια ανοίγουν την όρεξη.

Και φυσικά, οι προτάσεις αυτές μοιάζουν ενθουσιώδεις, μπορούμε όμως να τις χρησιμοποιούμε συνέχεια;

●Είναι καλό να προτιμάμε μια από τις εναλλακτικές μια στο τόσο ώστε αφενός να προκαλούμε την περιέργεια του μωρού να ανακαλύψει τις νέες τροφές, αφετέρου χωρίς να του εμφυσήσουμε τη συνήθεια ότι το φαγητό είναι συνδυασμένο με διαρκές παιχνίδι. Ας παραμείνουμε κατά βάση σταθεροί στο να τρώμε στην κουζίνα και καθήμενοι στο καρεκλάκι φαγητού.

●Ας μην λησμονούμε να κρατάμε κλειστές τις οθόνες την ώρα του φαγητού. Η παρέα της τηλεόρασης γίνεται μια κακή συνήθεια που δύσκολα κόβεται. Επιπλέον, το μωρό μας χαζεύει και δεν αντιλαμβάνεται ο εγκέφαλος τι τρώει και σε τι ποσότητα.